Bos días Familia:
Hoxe voulles falar sobre as novas tecnoloxías, neste caso sobre o libro electrónico, tamén coñecido como e-book ou libro dixital e o xeito no que aumentou a súa venda nos últimos anos.
Despois de buscar información sobre este novo método de lectura, do que fai aproximadamente 30 ou 40 anos non nos imaxinaríamos estar a falar sobre el, é preciso dicir que os tempos cambian e as tecnoloxías non quedan atrás, pois esta ferramenta pasou de ser algo descoñecido a ser algo funcional e moderno para todas e todos.
Sen enrolarnos máis, temos que destacar as abondas vantaxes que o mesmo nos aporta. Entre elas, atopamos o uso da tecnoloxía de tinta electrónica sen empregar a retro-iluminación. Tamén convén coñecer algo moi importante: entre os máis vendidos e coñecidos esta o formato ePub , que é un formato estándar e libre para arquivos de libros electrónicos.
Esta nova forma de tecnoloxía é moi recomendada xa que o seu consumo de enerxía é moi baixo respecto a outros aparellos electrónicos, feito que nos permite moitas máis horas de lectura sen esquecer o coidado do medio ambiente. Para que nos fagamos unha idea, se unha persoa acostuma ler media hora ao día, tranquilamente podería estar case un mes sen necesidade de recargar a batería, ademáis de non cansar á vista grazas a semellanza que garda cos métodos de lectura tradicionais. No canto do soporte empregado, respeta a nosa natureza xa que evita o uso de papel, deste xeito estaremos aforrando este ben, que ás veces vese despreciado e desaproveitado. Se temos que falar do espazo de almacenamento, non encontramos ningún problema, pois non ocupan apenas lugar, ademáis de non encherse de po. Por outra banda, os prezos non son unha preocupación, pois no mercado existen solucións para todos os petos.
Considero que os e-book son un substitución ben lograda dos métodos tradicionais, así mesmo trátase dunha aplicación da tecnoloxía para levar a cabo unha das tarefas máis cotiás de maneira máis doada e que será nun futuro próximo un bo instrumento para a educación.
En resumo, comentarvos tamén, familia, que o navegador Mozilla Firefox ten unha extensión chamada GrabMyBooks, a cal permítenos crear libros electrónicos en formato ePub, cuxo contido son as páxinas web ou parte destas que atopamos no noso navegador.
E unha vez que o teñamos instalado, imos seleccionar as páxinas web que queiramos ao noso libro electrónico.
Páseno ben e un saúdo familia!!!
Pero hoxe, quero
falarvos do primeiro documental de longa duración sobre mitoloxía galega. O
documental leva por nome Monte do Seixo. A Montaña Máxica, é unha fiel mostra
do patrimonio natural, material e inmaterial, deste enclave, onde converxen os concellos pontevedreses de Cerdedo,
Cotobade e Forcarei, ademais do municipio ourensán de Beariz. 
Na miña aldea (A Veiga), existe un lugar chamado "cántara da moura", un lugar polo que o río Corzos se entremezcla cunha zona natural con varias covas de pedras, moita vexetación e cascadas de auga. Nesas oquedades que quedan entre as pedras, o río forma unha piscina natural, saíndo de novo a auga ao exterior a través dunha porta en forma de cascada. O nome desta cova fai referencia a unha lenda, que conta a historia dunha fermosa moura que residía na mesma. "Un día, a moura saíu ó exterior a sentarse na marxe do río onde peiteaba os seus longos cabelos cun peine de ouro; namentres, agardaba polas mozas da aldea de Corzos que coidaban o gando e cando pasaban á súa beira deixaba cae-lo peine. Si a moza paraba a recollelo, esta era recompensada cunhas moedas de ouro. Se non o facía, a moura convertíaa en rocha, coma as que hai ao redor da cova."
As comidas
tradicionais galegas están baseadas principalmente na carne e na verdura, sendo
característico da súa cociña os pratos abundantes e de gran contido calórico,
sobre todo nos meses de inverno. Se visitades Galicia é imposible que non
atopedes algunha localidade en feira, para poder probar o típico polbo á feira,
que se sirve con cachelos e é aderezado no momento con sal grosa, pemento e
aceite de oliva. Podedes visitar calquera restaurante das catro provincias, xa
que nos seus menús seguro non faltan pratos como o caldo galego, o lacón con
grelos, o churrasco ou o cocido. Recordade que o mellor acompañante é un bo
pan, aconséllovos o Pan de Cea. 
Na Antigüidade os
gregos denominaban á zona noroccidental da península ibérica kalekói, que era o
nome co que os seus habitantes se coñecían a si mesmos. O topónimo procede da
denominación dos poboadores celtas e evolucionou a Gallaecia baixo a
administración romana. Na época medieval constituíuse como reino independente,
co nome de Reyno de Galicia. No período entre a Idade Antiga e a Idade Media a
zona foi chamada ocasionalmente Suevia debido a que se asentaron as etnias
invasoras dos suevos.
